Afgelopen week was ik in thuisretraite: bijna een week lang off the radar, alleen thuis. Ik volgde een prachtig programma van Eva Driessen, waardoor ik structuur had in mijn dagen en toch steeds dieper kon zakken in mezelf.
Mijn motto is: ga op zoek naar die plek in jou waar het vanzelf gaat én waar je energie van krijgt. In je bedrijf én in je marketing. Je zone of genius.
Toch ontdekte ik dat ik mezelf nog steeds vaak onder druk zet. Mezelf opzweep. Vurige pleidooien houdt, omdat er iets gered moet worden. De wereld. Relaties. Mensen.
En dat klopt niet meer.
Ja de wereld en de mensen om ons heen hebben aandacht nodig, heling zelfs. Maar op een andere manier dan ik tot nu toe heb gedaan.
Ik voelde: alles is al okay. Op een diep niveau is alles precies zoals het zijn moet. Ook al voelt het oncomfortabel of pijnlijk. Gaan er dingen kapot of nemen we afscheid.
Het is okay.
Het is.
Als dat zo is. Als ik niet nodig ben om iets te redden of te fixen. Als ik erop mag vertrouwen dat alles zijn eigen weg vindt. Wat dan?
En toen plopte er deze vraag in mij op: Wat wil er gebeuren?
Niet ‘wat wil ik doen?’ Of ‘wat is er mogelijk (en waar kan ik op inspelen met mijn ondernemersgeest)?’
Nee: wat wil er gebeuren?
Als ik gewoon ontspannen naast mezelf ga zitten.
Wat komt er dan vanzelf omhoog?
In mijn bedrijf, mijn liefdesleven en in mijn dag.
Dat is nu mijn dagelijkse practice. Ik laat me verrassen door de antwoorden.
Wat wil er in jou gebeuren?